Δεν το εξιδανικεύω πια, αλλά δεν μου αρέσει λιγότερο
"Έχω παντρευτεί με τον Martin για 11 χρόνια και έχουμε τρία παιδιά, πριν από δύο χρόνια μου εξαπάτησε με ένα από τα πρώην αγόρια του, μια ενσάρκωση που ήταν μια δύσκολη στιγμή, όταν είχαμε προβλήματα επικοινωνίας. Ο Μάρτιν είχε επαγγελματικά προβλήματα και νομίζω ότι από την οπίσθια όψη ότι δεν ήξερα πώς να τον υποστηρίξω όπως περίμενε, βρήκε καταφύγιο στην αγκαλιά της γυναίκας αυτής.
Όταν το έμαθα, μισούσα και τα δύο. Φώναξα πολύ, ένιωσα θρυμματισμένη. Αποφάσισα να γυρίσω πίσω για να σώσει την οικογένειά μας, αλλά η καρδιά δεν ήταν εκεί, δεν τον εμπιστευόμουν πια και έχασε το κύρος μου στα μάτια μου. Σε κάθε διαφωνία, τον έκανα να πληρώσει για αυτή την απιστία. Παρά την απόφασή μου να μείνω μαζί του, ήμουν λυπημένος, τον απείλησα τόσο πολύ.
Στη συνέχεια το νερό έτρεξε κάτω από τις γέφυρες. Ο Μάρτιν προσπαθούσε να μου δείξει την τρυφερότητα και την αγάπη του, όπως δεν είχε κάνει ποτέ πριν. Νόμιζα για τον εαυτό μου και αποφάσισα πραγματικά να τον συγχωρήσω. Ένα βράδυ, πήγαμε για δείπνο ένα-προς-ένα, και εκεί, μετά από μια μακρά και όμορφη συζήτηση μαζί του, θα μπορούσα πραγματικά να διατυπώσω μια χάρη και να του δώσω όλη μου την εμπιστοσύνη. Ζήτησα επίσης συγγνώμη για τον αφήνοντάς τον μόνο όταν ήταν στον πόνο.
Αυτή η συγχώρεση μας απελευθέρωσε και τα δύο. Σήμερα, αγαπώ τον σύζυγό μου παρά τις αδυναμίες του. Τον αγαπώ διαφορετικά: δεν τον εξιδανίζομαι πια, αλλά δεν τον συμπαθώ λιγότερο.
Ωστόσο, η απιστία του έβλαψε τόσο πολύ που δεν είμαι σίγουρος αν θα γίνω ένοχος μιας υποτροπής. "
Armelle, 37 ετών
