Ας σταματήσουμε να είμαστε εμμονή με το φαγητό μας!
Ένα χρόνο είναι το πλεόνασμα της ζάχαρης που ενοχοποιείται στο κέρδος βάρους, το επόμενο είναι λίπος! Δεν αισθάνεστε ενόχληση από τους ανθρώπους που θέλουν να χάσουν λίγα λίρες; Πώς να περιηγηθείτε;
Όχι, παραδόξως οι ασθενείς μας είναι ακόμα πολύ ήρεμοι ενάντια σε αυτή την κακοφωνία. Είναι αλήθεια ότι σήμερα έχουμε την αίσθηση ότι δεν γνωρίζουμε πώς να τροφοδοτούμε τους εαυτούς μας, πιστεύουμε ότι πάρα πολύ, γίνεται πολύ περίπλοκο. Η κατανάλωση υπό μόνιμο πνευματικό έλεγχο δυστυχώς δεν είναι ο εγγυητής της λεπτότητας! Είναι σημαντικό ο καθένας να ανακτήσει τη συνήθη συμπεριφορά του σε σχέση με τα τρόφιμα.
Στο βιβλίο Dictature des régimes, προσοχή, αμφισβητείτε ακόμη και τις περίφημες συστάσεις του PNNS (εθνικό πρόγραμμα για τη διατροφή και την υγεία) που συμβουλεύει να συμπεριλάβετε την κατανάλωση πέντε φρούτων και λαχανικών την ημέρα, αμυλούχων τροφών σε όλα τα γεύματα. Γιατί;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένα ιδανικό μοντέλο διατροφής για όλους, το οποίο βασίζεται σε στατιστικές. Δηλαδή, έχει γίνει μια εκτίμηση των αναγκών του πληθυσμού, αλλά κάθε άτομο είναι μοναδικό και έχει τις δικές του ανάγκες. Βεβαίως, αυτός ο τύπος σύστασης μπορεί να είναι χρήσιμος για τη δημιουργία γευμάτων για κοινότητες ή κυλικεία. Σε αυτή την περιοχή όλα αλλάζουν πολύ γρήγορα και τίποτα δεν μπορεί να χαραχθεί στο μάρμαρο. Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ακόμη ένοχοι ότι δεν ακολουθούν αυτές τις οδηγίες, νομίζουν ότι είναι υπαιτιότες, δημιουργώντας επίσης έντονο άγχος.
Έτσι, ο διανοητικός έλεγχος δεν εγγυάται σταθερό βάρος ή απώλεια βάρους;
Τρώγοντας πολύ εγκεφαλικές διαταραχές διαταράσσει το ρυθμιστικό σύστημα, αλλά αυτό είναι το τελευταίο που, χάρη στις αισθήσεις των τροφίμων μας, μας δίνει ακριβείς ενδείξεις για τις διατροφικές μας ανάγκες. Θέλαμε να προχωρήσουμε στο αμερικανικό σύστημα, να τρώμε ενώ στηριζόμαστε σε επιστημονικές μελέτες, αλλά δεν είναι στον πολιτισμό μας. Στη Γαλλία, οι επιλογές μας επιβάλλονται ακριβώς από τις παραδόσεις μας και σύμφωνα με πολλούς ειδικούς είναι ασφαλώς αυτό που μας είχε προστατεύσει από τα προβλήματα της βάρος μέχρι πριν από λίγα χρόνια.
Μπορούμε να πούμε ότι κανένα τρόφιμο δεν είναι κακό για την υγεία, για το βάρος;
Πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ προβλημάτων υγείας και προβλημάτων βάρος. Για το βάροςΌλα τα τρόφιμα είναι καλά, πρέπει να μάθετε να τα δαμάζετε. Ακόμα και μερικοί επαγγελματίες χάνονται και καταλήγουν σε συστήματα απλοποίησης με κωδικούς χρώματος, barcodes για να εντοπίσουν τα σωστά τρόφιμα των κακών. Και πάλι αυτό ενισχύει την ιδέα του καλού και του κακού και δεν νομίζω ότι είναι αυτό που οι άνθρωποι περιμένουν. Είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία των δίαιτων υπό ιατρικό έλεγχο παράγει το ίδιο αποτέλεσμα: 95% είναι αποτυχίες. Ο μόνιμος διανοητικός έλεγχος της διατροφής του ατόμου είναι αδύνατον να κρατηθεί στο μήκος. Είναι εξαντλητικό. Οι τεράστιες ψυχολογικές επιπτώσεις συχνά οδηγούν σε μεγαλύτερες διατροφικές διαταραχές. Μπορεί ακόμη και να καταστρέψει ένα άτομο ψυχολογικά.
Θα φτάσατε τόσο μακριά ώστε να πούμε ότι δεν είμαστε πλέον ελεύθεροι να τρώμε όπως θέλουμε;
Ναι, ο τρώγων είναι τώρα εκτοπισμένος από την ελευθερία του να επιλέξει το φαγητό του. Το φαγητό απόλαυσης κυνηγείται από το φαγητό για την υγεία. Εγκαθιστά ένα είδος φόβου, ακόμη και τη φοβία της ασθένειας εάν τρώμε άσχημα. Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε!
Ποιες λύσεις προτείνετε συγκεκριμένα;
Καταρχάς, θα πρέπει να είμαστε ήδη συμφιλιωμένοι με τα τρόφιμα, να βρούμε μια φυσιολογική συμπεριφορά διατροφής, να πούμε ότι είμαι πραγματικά πεινασμένος, τι με κάνει να θέλω, έφαγα αρκετά; Για να ξανακερδίσουμε την αίσθηση κορεσμού, δεν είναι απαραίτητο να ξεπεράσουμε την πείνα. Στην πραγματικότητα, η εναρμόνιση της πρόσληψης τροφής και της ενεργειακής δαπάνης μου φαίνεται προτεραιότητα. Αυτή τη στιγμή τρώμε περισσότερο από όσο χρειαζόμαστε.
Εναπόκειται σε όλους να προσπαθήσουν να βρουν τις αισθήσεις των τροφίμων και να δουν τι δίνει, αν είναι βάρος παραμένει σταθερό ή χάνει λίγα λίρες. Ο καθένας έχει ένα βάρος ισορροπία που πρέπει να βρει.
Όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο για φαγητό, με την οικογένεια και τα ίδια πιάτα. Είναι ευκολότερο να ρυθμιστεί κανείς όταν υπάρχει ένα κοινωνικό πλαίσιο, οι συνθήκες είναι καλύτερο να βρούμε τις διάσημες αισθήσεις μας.
Ένα άλλο σημαντικό σημείο δεν είναι να αντιμετωπίσουμε τα συναισθηματικά ζητήματα με τα τρόφιμα.
Δεν είναι τόσο εύκολο να πούμε από το να το κάνεις αυτό;
Εάν, σίγουρα όπως και σήμερα, υπάρχει πληθώρα πιάτων και ο χρόνος διάρκειας των γευμάτων μειώνεται όλο και περισσότερο στις επιχειρήσεις, τείνει να εξαφανιστεί στις σχολές. Δεν είναι για να μας βοηθήσει. Φυσικά, αν όλα αυτά φαίνονται αδύνατο να διαχειριστούν μόνοι τους, μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από έναν επαγγελματία.
"Δικτατορία δίαιτας, προσέξτε!" τους γιατρούς Zermati και Apfeldorfer
Εκδόσεις Odile Jacob
