"Δεν είναι καλά δει"
Ήταν το 1985, ήμουν 21 ετών και ήμουν ταμίας σε καφετέρια στο Villeneuve d'Asq στο Βορρά. Βγήκα έξω με τον Μάριτς, ο οποίος ήταν στο τρέξιμο. Δεν ήταν καθόλου καλό ότι οι ταμίες αναμειγνύονται με τους δύτες: υποτίθεται ότι είναι πιο ειδικευμένοι και "να κρατούν", σύμφωνα με την έκφραση του διευθυντή. Χρειάστηκε η ευκαιρία να με υπονομεύσει, να μου κάνει ταπεινωτικές σκέψεις. Του είπα ότι ήταν η ιδιωτική ζωή μου και ότι δεν την έβλεπε. Εκτός από τον ηγέτη μας, οι συνάδελφοι φρόντισαν για τα κουτσομπολιά: Μου είπαν ότι ο Maurice άρεσε να διασκεδάζει, ότι δεν ήταν σοβαρός και ότι δεν έπρεπε να είμαι συνημμένος. Σήμερα, είμαστε παντρεμένοι, έχουμε δύο κόρες και δεν δουλεύουμε πλέον μαζί. Δεν είναι χειρότερο επειδή ο σύζυγός μου ζηλεύει και μερικές φορές δεν πήγε καλά με τους πελάτες που με έσφιξαν λίγο.
Sylvie, 40 ετών, Βόρεια
