"Δεν είμαστε πια τίποτα"
Εκτός από τη βρωμιά και το κρύο, η περιφρόνηση των ανθρώπων βοηθάει στην καταστροφή του Brigitte. "Στο δρόμο δεν είμαστε τίποτα, σας αγνοούμε, η κοινωνία σας απορρίπτει, κάνετε συνεχώς δυσάρεστες σκέψεις, ενώ είστε τόσο ευάλωτοι σωματικά και ηθικά". Καταλήγουμε να σκεφτόμαστε ότι είμαστε πραγματικά "σκατά σε ένα πεζοδρόμιο" ". Ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια, χρειάζεται μόνο μια ματιά, μια ωραία λέξη για να βελτιωθεί. Απλά πες γεια σου κοιτάζοντας στο μάτι. Είναι ακόμα ωραίες συναντήσεις, όπως ο Thierry, ένας πυροσβέστης από τον St Antoine ο οποίος τον παίρνει για ένα Σαββατοκύριακο στη θάλασσα χωρίς να ζητά τίποτα σε αντάλλαγμα, μια ηλικιωμένη κυρία που μιλάει μαζί της τακτικά που του δίνουν βιβλία. Διότι, προσπαθεί να συνεχίσει να διαβάζει, το οποίο περιπλέκει τους περαστικούς. "Πάντα σκέφτεστε ότι οι αστέγοι προσεγγίζουν εσείς να διεκδικήσετε χρήματα, σίγουρα πολλοί κάνουν, αλλά επίσης προσπαθούν να συζητήσουν. Είναι καλό να μιλάμε για άλλα πράγματα που ο δρόμος, ήμουν έτσι χαρούμενος, μου έδειξε ότι εξακολουθώ να υπάρχει. "
