Ημικρανίες: θα ήταν υπεύθυνα τρία γονίδια
Πράγματι, η έρευνα προτείνει την ύπαρξη μηχανισμών κοινών σε διαφορετικά μορφές του ημικρανία. Αυτά τα αποτελέσματα ελήφθησαν από γενετικά δεδομένα 23.230 γυναικών. Από όλες αυτές τις γυναίκες, οι ερευνητές ανέλυσαν το γονιδίωμα των περισσότερων από 5.000 που ήδη πάσχουν ημικρανία.
Ημικρανία ... ένα ζήτημα γονιδίων;
Οι ερευνητές, επομένως, προσδιόρισαν τις σχέσεις μεταξύ των ημικρανία και παραλλαγές τριών γονιδίων: TRPM8, LRP1 και PRDM16. Αυτές οι γενετικές ενώσεις επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια με την ανάλυση δεδομένων από τρεις ευρωπαϊκές μελέτες, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών και των γυναικών. Από αυτά τα τρία γονίδια, δύο είναι σαφώς συνδεδεμένα με το ημικρανία : το γονίδιο TRPM8, που εκφράζεται σε νευρώνες, και το γονίδιο LRP1, που εκφράζεται σε όλο το σώμα. Το τελευταίο αλληλεπιδρά στο νευρικό σύστημα με άλλες πρωτεΐνες που ρυθμίζουν τη μετάδοση σήματος μεταξύ νευρώνων. Το τρίτο και το τελευταίο γονίδιο, που ονομάζεται PRDM16, θα μπορούσε να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στο ημικρανία αλλά και στους άλλους κεφαλαλγία.
Ξέρετε ότι;
ο ημικρανία θα επηρεάσει το 20% του πληθυσμού ή 11 εκατομμύρια άτομα που ζουν στη Γαλλία.
Ποιο είναι το ημικρανία ?
Είναι μια ποικιλία από κεφαλαλγία επαναλαμβανόμενη που χαρακτηρίζεται από υψηλή ένταση πόνου. Εμφανίζονται σε κρίσεις και διαρκούν από 4 έως 72 ώρες. Ο πόνος της ημικρανίας είναι συνήθως πολύ βίαιος. Κατ 'αρχήν, ξεκινάει από τη μία πλευρά του κεφαλιού αλλά μπορεί να κερδίσει ολόκληρο το κρανίο.
ο ημικρανία συχνά ενισχύεται από άλλα συμπτώματα όπως έμετο, ναυτία και / ή ευαισθησία στο φως ή στο θόρυβο. ο ημικρανία μπορεί να προηγηθούν παροδικά σημάδια που ονομάζονται ... αύρες. Μερικοί άνθρωποι που υποφέρουν από ημικρανίες, μερικές φορές αισθάνονται οπτικές ή ακουστικές διαταραχές.
Επηρεάζει τις γυναίκες 3-4 φορές συχνότερα
Σε μελέτες αναδιπλασιασμού και στα δύο φύλα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μία από αυτές τις περιοχές έδειξε ισχυρότερη συσχέτιση στις γυναίκες. "Αν και οι μηχανισμοί του ημικρανία παραμένει κακώς κατανοητή και οι υποκείμενες αιτίες της είναι δύσκολο να εντοπιστούν, ο προσδιορισμός αυτών των κοινών παρανομαστών βοηθά να ρίξει φως στη βιολογική προέλευση αυτής της κοινής και εξουθενωτικής κατάστασης ", τονίζει ο Tobias Kurth. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του περιοδικού Nature Genetics
Ημικρανία ... ένα ζήτημα γονιδίων;
Οι ερευνητές, επομένως, προσδιόρισαν τις σχέσεις μεταξύ των ημικρανία και παραλλαγές τριών γονιδίων: TRPM8, LRP1 και PRDM16. Αυτές οι γενετικές ενώσεις επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια με την ανάλυση δεδομένων από τρεις ευρωπαϊκές μελέτες, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών και των γυναικών. Από αυτά τα τρία γονίδια, δύο είναι σαφώς συνδεδεμένα με το ημικρανία : το γονίδιο TRPM8, που εκφράζεται σε νευρώνες, και το γονίδιο LRP1, που εκφράζεται σε όλο το σώμα. Το τελευταίο αλληλεπιδρά στο νευρικό σύστημα με άλλες πρωτεΐνες που ρυθμίζουν τη μετάδοση σήματος μεταξύ νευρώνων. Το τρίτο και το τελευταίο γονίδιο, που ονομάζεται PRDM16, θα μπορούσε να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στο ημικρανία αλλά και στους άλλους κεφαλαλγία.
Ξέρετε ότι;
ο ημικρανία θα επηρεάσει το 20% του πληθυσμού ή 11 εκατομμύρια άτομα που ζουν στη Γαλλία.
Ποιο είναι το ημικρανία ?
Είναι μια ποικιλία από κεφαλαλγία επαναλαμβανόμενη που χαρακτηρίζεται από υψηλή ένταση πόνου. Εμφανίζονται σε κρίσεις και διαρκούν από 4 έως 72 ώρες. Ο πόνος της ημικρανίας είναι συνήθως πολύ βίαιος. Κατ 'αρχήν, ξεκινάει από τη μία πλευρά του κεφαλιού αλλά μπορεί να κερδίσει ολόκληρο το κρανίο.
ο ημικρανία συχνά ενισχύεται από άλλα συμπτώματα όπως έμετο, ναυτία και / ή ευαισθησία στο φως ή στο θόρυβο. ο ημικρανία μπορεί να προηγηθούν παροδικά σημάδια που ονομάζονται ... αύρες. Μερικοί άνθρωποι που υποφέρουν από ημικρανίες, μερικές φορές αισθάνονται οπτικές ή ακουστικές διαταραχές.
Επηρεάζει τις γυναίκες 3-4 φορές συχνότερα
Σε μελέτες αναδιπλασιασμού και στα δύο φύλα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μία από αυτές τις περιοχές έδειξε ισχυρότερη συσχέτιση στις γυναίκες. "Αν και οι μηχανισμοί του ημικρανία παραμένει κακώς κατανοητή και οι υποκείμενες αιτίες της είναι δύσκολο να εντοπιστούν, ο προσδιορισμός αυτών των κοινών παρανομαστών βοηθά να ρίξει φως στη βιολογική προέλευση αυτής της κοινής και εξουθενωτικής κατάστασης ", τονίζει ο Tobias Kurth. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του περιοδικού Nature Genetics
