Αποπλάνηση: πώς σε έκανε να σπάσει
Caroline, 34 ετών
«Ερώτηση αποπλάνησηΟ Pierre ήταν τέλειος. Μου κατάπληξε ιδιαιτέρως με τη φωνή του, πολύ ευχάριστη, ζεστή και ποζάρει, γιατί γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον τηλεφωνικά κατά τη διάρκεια της δουλειάς του (στο Παρίσι, εγώ στη Μασσαλία).
Τότε όταν τον γνώρισα, η εμφάνιση του (βελούδινη), η πολύ βαμμένη επιδερμίδα του, ο τρόπος ακρόασης, τα γούστα του, η ειλικρίνειά του (η πίστη του), η απλότητα του ... με έκαναν αμέσως θέλουν να περάσουν χρόνο μαζί του, πολύ χρόνο!
Έξι χρόνια αργότερα και ένα παιδί, έχω την εντύπωση ότι ήταν πάντα μέρος της ζωής μου, αν και δεν έχω ξεχάσει τα βάσανα των προηγούμενων σχέσεων. Νομίζω ότι έχω την ευκαιρία να είμαι με έναν άνθρωπο που μου φέρνει θετικά κύματα, σε μένα να τα καταλάβω και να τα μεταμορφώσω καλά ... "
Μάριον, 36 ετών
"Ήμουν σαγηνευμένη από τη νοημοσύνη του, την ηρεμία του και την υπομονή του μαζί μου στην αρχή. Έχει λίγο βαρεθεί, αλλά πάντα συνέχισε να με εμπιστεύεται χωρίς ποτέ να με κρίνει και με άγγιξε πολύ. Αγαπώ το γέλιο της, την απλότητα της, τη φυσική ευτυχισμένη και νεανική της.
Δεν θυμάμαι να λέω για μένα "είναι ο άνθρωπος της ζωής μου". Για μένα, μπορούμε να πούμε μόνο κάτι τέτοιο στο λυκόφως μιας ύπαρξης. Ελπίζω να πω, στις 80, ότι έχει γίνει ο άνθρωπος της ζωής μου.
Σήμερα, μπορώ μόνο να πω ότι έχουμε επιλέξει ο ένας τον άλλο για τη ζωή και ότι γινόμαστε καθημερινά ο άνθρωπος και η γυναίκα της ζωής του άλλου.
Αλλά θυμάμαι πολύ καλά μια μέρα όταν βγάζουμε την ονειροπόληση. Μόλις μου είπε ότι ήθελε να περάσει όλη μου τη ζωή μαζί μου. Απάντησα και εγώ "χωρίς να σκέφτομαι". Ήμουν πολύ έκπληκτος και ευτυχής να ακούσω τον εαυτό μου να το πω αυτό. Ήταν σαν μια αποκάλυψη.
Laurène, 32 ετών
"Στην αρχή, όταν ήμασταν ακόμα στη φάση αποπλάνησηΠαραδέχομαι ότι είχα την άμυνα. Είχα γνωρίσει μερικά αγόρια που ήταν μάλλον από το σκοτεινό στυλ macho που προσπαθούν να επιβάλουν ή κομματάκια που μιλούν συνεχώς για τους καλύτερους φίλους τους και τα βράδια τους για το ποτό ... Και εδώ, ο Frédéric μου φαίνεται σαν ένα μαργαριτάρι σπάνιο. Έπρεπε να συνηθίσω το γεγονός ότι ένα αγόρι μπορεί να είναι προσεκτικό. Ντύθησε τις πληγές μου μία προς μία και εξασθένησε τις ανησυχίες μου. Ήταν γλυκός, ευαίσθητος, μιλούσε "μέλλον" (αλλά όχι πάρα πολύ) και γιατί όχι "παιδιά" ... Όλα αυτά με έκαναν να πάρω τον τροχό πριν.
Η ζωή με δύο, το ζευγάρι, η ρουτίνα, το γεγονός της εκτέλεσης έργων ..., σε γενικές γραμμές όλα αφορούσαν τη δέσμευση που μου φαινόταν ανυπέρβλητη και η οποία, μαζί μου, μου φάνηκε τόσο απλή, πολύ γρήγορα με έκανε να σκεφτώ ότι ήταν ο άνθρωπος της ζωής μου.
Μαρία, 27 ετών
«Την πρώτη φορά που είδα τον Φίλιππο τον βρήκα κανόνα, ήταν όλα μαυρισμένο με μπλε μάτια και μαύρα μαλλιά, παραδέχομαι ότι αυτό με έκανε να σπάσω. Μετά από την φυσική πλευρά, ανακάλυψα έναν άνθρωπο γεμάτο φαντασία, πολύ κοινωνικό. Έπεσα τρελά ερωτευμένος. Και αυτός. Τέλος, ένας άνθρωπος που γνώριζε τη λέξη " αποπλάνηση ». Μου άφησε μικρά λόγια αγάπης παντού. Χρειαζόμουν να συναντήσω έναν άνθρωπο όπως αυτόν για να με ελευθερώσει από την κάπως άκαμπτη εκπαίδευση μου. Τελικά έζησα, άφησα το καλούπι μου. Δεν ανταποκρίθηκε καθόλου στους άνδρες που θα έπρεπε να γνωρίζω από την εκπαίδευσή μου. Τελείωσα τις σπουδές μου στο φαρμακείο, όπου τα αγόρια δεν είναι πάντα τόσο αστεία όσο φανταζόμαστε ».
«Ερώτηση αποπλάνησηΟ Pierre ήταν τέλειος. Μου κατάπληξε ιδιαιτέρως με τη φωνή του, πολύ ευχάριστη, ζεστή και ποζάρει, γιατί γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον τηλεφωνικά κατά τη διάρκεια της δουλειάς του (στο Παρίσι, εγώ στη Μασσαλία).
Τότε όταν τον γνώρισα, η εμφάνιση του (βελούδινη), η πολύ βαμμένη επιδερμίδα του, ο τρόπος ακρόασης, τα γούστα του, η ειλικρίνειά του (η πίστη του), η απλότητα του ... με έκαναν αμέσως θέλουν να περάσουν χρόνο μαζί του, πολύ χρόνο!
Έξι χρόνια αργότερα και ένα παιδί, έχω την εντύπωση ότι ήταν πάντα μέρος της ζωής μου, αν και δεν έχω ξεχάσει τα βάσανα των προηγούμενων σχέσεων. Νομίζω ότι έχω την ευκαιρία να είμαι με έναν άνθρωπο που μου φέρνει θετικά κύματα, σε μένα να τα καταλάβω και να τα μεταμορφώσω καλά ... "
Μάριον, 36 ετών
"Ήμουν σαγηνευμένη από τη νοημοσύνη του, την ηρεμία του και την υπομονή του μαζί μου στην αρχή. Έχει λίγο βαρεθεί, αλλά πάντα συνέχισε να με εμπιστεύεται χωρίς ποτέ να με κρίνει και με άγγιξε πολύ. Αγαπώ το γέλιο της, την απλότητα της, τη φυσική ευτυχισμένη και νεανική της.
Δεν θυμάμαι να λέω για μένα "είναι ο άνθρωπος της ζωής μου". Για μένα, μπορούμε να πούμε μόνο κάτι τέτοιο στο λυκόφως μιας ύπαρξης. Ελπίζω να πω, στις 80, ότι έχει γίνει ο άνθρωπος της ζωής μου.
Σήμερα, μπορώ μόνο να πω ότι έχουμε επιλέξει ο ένας τον άλλο για τη ζωή και ότι γινόμαστε καθημερινά ο άνθρωπος και η γυναίκα της ζωής του άλλου.
Αλλά θυμάμαι πολύ καλά μια μέρα όταν βγάζουμε την ονειροπόληση. Μόλις μου είπε ότι ήθελε να περάσει όλη μου τη ζωή μαζί μου. Απάντησα και εγώ "χωρίς να σκέφτομαι". Ήμουν πολύ έκπληκτος και ευτυχής να ακούσω τον εαυτό μου να το πω αυτό. Ήταν σαν μια αποκάλυψη.
Laurène, 32 ετών
"Στην αρχή, όταν ήμασταν ακόμα στη φάση αποπλάνησηΠαραδέχομαι ότι είχα την άμυνα. Είχα γνωρίσει μερικά αγόρια που ήταν μάλλον από το σκοτεινό στυλ macho που προσπαθούν να επιβάλουν ή κομματάκια που μιλούν συνεχώς για τους καλύτερους φίλους τους και τα βράδια τους για το ποτό ... Και εδώ, ο Frédéric μου φαίνεται σαν ένα μαργαριτάρι σπάνιο. Έπρεπε να συνηθίσω το γεγονός ότι ένα αγόρι μπορεί να είναι προσεκτικό. Ντύθησε τις πληγές μου μία προς μία και εξασθένησε τις ανησυχίες μου. Ήταν γλυκός, ευαίσθητος, μιλούσε "μέλλον" (αλλά όχι πάρα πολύ) και γιατί όχι "παιδιά" ... Όλα αυτά με έκαναν να πάρω τον τροχό πριν.
Η ζωή με δύο, το ζευγάρι, η ρουτίνα, το γεγονός της εκτέλεσης έργων ..., σε γενικές γραμμές όλα αφορούσαν τη δέσμευση που μου φαινόταν ανυπέρβλητη και η οποία, μαζί μου, μου φάνηκε τόσο απλή, πολύ γρήγορα με έκανε να σκεφτώ ότι ήταν ο άνθρωπος της ζωής μου.
Μαρία, 27 ετών
«Την πρώτη φορά που είδα τον Φίλιππο τον βρήκα κανόνα, ήταν όλα μαυρισμένο με μπλε μάτια και μαύρα μαλλιά, παραδέχομαι ότι αυτό με έκανε να σπάσω. Μετά από την φυσική πλευρά, ανακάλυψα έναν άνθρωπο γεμάτο φαντασία, πολύ κοινωνικό. Έπεσα τρελά ερωτευμένος. Και αυτός. Τέλος, ένας άνθρωπος που γνώριζε τη λέξη " αποπλάνηση ». Μου άφησε μικρά λόγια αγάπης παντού. Χρειαζόμουν να συναντήσω έναν άνθρωπο όπως αυτόν για να με ελευθερώσει από την κάπως άκαμπτη εκπαίδευση μου. Τελικά έζησα, άφησα το καλούπι μου. Δεν ανταποκρίθηκε καθόλου στους άνδρες που θα έπρεπε να γνωρίζω από την εκπαίδευσή μου. Τελείωσα τις σπουδές μου στο φαρμακείο, όπου τα αγόρια δεν είναι πάντα τόσο αστεία όσο φανταζόμαστε ».
