Απλός πονοκέφαλος ή ημικρανία;
Πώς διαφοροποιείτε έναν πονοκέφαλο από μια ημικρανία;
Δεν υπάρχει ακόμα δοκιμή ικανή να κάνει διάγνωση ημικρανία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, το 1988, καθορίστηκαν πέντε κριτήρια σε διεθνές επίπεδο που καθιστούν δυνατή τη διάκριση μεταξύ ενός κοινού πονοκέφαλου και του ημικρανία.
Ποια είναι αυτά τα κριτήρια;
1 - Το άτομο πρέπει να έχει τουλάχιστον 5 ίδιες κρίσεις στη ζωή του. Δεν απαιτείται χρόνος μεταξύ καθεμιάς από αυτές. Τα άτομα που έχουν επίμονο πονοκέφαλο δεν θεωρούνται πάσχοντες από ημικρανία. Λέμε μάλλον ημικρανία, διότι τα 2/3 όσων υποφέρουν είναι γυναίκες.
ο ημικρανία αγγίζει τα μικρά αγόρια περισσότερο από τα κορίτσια. Η συχνότητα του ημικρανία στην γυναίκα πιστεύει με την ηλικία, από την εφηβεία μέχρι 40 χρόνια όταν υπάρχει μια αιχμή χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Εάν πρόκειται για ορμονική αιτία. Μετά από αυτό μειώνεται. Στα 40 υπάρχει ένας ημικρανίας για 4 ή 5 γυναίκες. Υπάρχουν οικογένειες πάσχοντες από ημικρανία, ειδικά εκείνες με αύρα. Επομένως, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι υπάρχει κάποια κληρονομικότητα, αλλά δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο γονίδιο ημικρανία.
2- Η διάρκεια των επιληπτικών κρίσεων σε ενήλικες πρέπει να διαρκεί από 4 έως 72 ώρες (μικρότερη στα παιδιά). Ωστόσο, ένα επεισόδιο κεφαλαλγίας τριών ημερών δεν ανταποκρίνεται στα διαγνωστικά κριτήρια ημικρανία.
3 - Πρέπει να τηρούνται τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα τέσσερα συμπτώματα:
- Η μη κερδοσκοπική πλευρά. ο ημικρανία αγγίξτε το μισό του κεφαλιού (το κριτήριο δεν είναι υποχρεωτικό αν έχετε τα υπόλοιπα).
- Ο παλμός. Αισθάνεσαι το ίδιο χτύπημα στο κεφάλι με τον καρδιακό παλμό.
- Μέτρια έως σοβαρή ένταση. Δεν μιλάμε ημικρανία αν δεν αισθάνεστε πολύ ισχυρό πονοκέφαλο.
- Η ένταση αυξήθηκε λόγω σωματικής δραστηριότητας.
4 - Το ημικρανία χαρακτηρίζεται από ναυτία, εμετό ή φωτοφονοφοβία (έντονη δυσφορία με φως και θόρυβο).
5 - Η κλινική εξέταση του ατόμου πρέπει να είναι φυσιολογική μεταξύ κάθε κρίσης.
