Η φούγκα ανάμεσα στους εφήβους: στο κεφάλι ενός δραπέτη
Καθισμένος στη βεράντα ενός καφέ, ο Marjorie χτυπά στο παρελθόν, όχι χωρίς δυσκολία. Ο έφηβος εξεγέρθηκε, γεμάτος από αίσθημα ακατανόητης αμφιβολίας, η φούγκα επιβλήθηκε σε αυτήν. Τα μεγάλα μπλε μάτια της χάνουν την ασάφεια όταν μιλάει για τη συγκρουσιακή της σχέση με τη μητέρα της.
Μια κατάσταση που την ώθησε στην πόρτα. "Ένιωθα παρεξηγημένος, ο διάλογος ήταν αδύνατος", λέει, και "στις 16 μου προτίμησα να φύγω μόνο για να μείνω κάτω από αυτή την οροφή όπου η ζωή είχε γίνει σκληρή".
Μια καθημερινή κοινή χρήση μεταξύ φωνής, κλάματος και απόσυρσης στον εαυτό του. "Τα πάντα ήταν προβληματικά ... η νοικοκυριό, οι εκδρομές μου, οι φίλοι μου, αγωνιζόμασταν για τα πάντα και για τίποτα και δεν μπορούσα να εμπιστευτώ ...".
Στη συνέχεια, η Marjorie έφυγε με φίλους και στη συνέχεια στο σπίτι του πατέρα της: "Ένιωσα ανακούφιση και τότε δεν είχα πραγματικά την επιλογή, δεν είχα πουθενά να πάω". Ωστόσο, ο Marjorie εξεγέρθηκε, αντιμετωπίζοντας μια μητέρα που δεν την κατάλαβε.
"Έφτασα να επιστρέφω μετά από λίγες μέρες, φοβόμουν ότι ήθελε, φοβούμενος ότι θα με τιμωρούσε, αλλά καταλήξαμε να εξηγούμε, πήρε χρόνο αλλά όλοι μας και οι δύο προσπάθησαν και ένιωσα ανακούφιση », κατέληξε με χαμόγελο.
