Μνήμη και αμνησία
Η Εξοχότητά του, ο Δρ Mirmidón Aguanópulos,
γενικός διευθυντής της Σελήνης, γλίστρησε στη λεωφόρο
του Bird-Phoenix της μεγάλης πόλης της Φλώρινας, πρωτεύουσας
μνημειώδη των πολύ δασικών και υπερβολικά
βροχερή χώρα του Goyanás. Ο κ. Αγκουανόπουλος ήταν α
μεσήλικας και ελαφρώς τυλιγμένο (ή,
όπως του άρεσε να εξηγεί, "της ιδιοσυγκρασίας του αίματος").
Το άνω χείλι της ήταν διακοσμημένο με λίπος
καφέ μουστάκι. Ο κ. Αγκουανόπουλος, διευθυντής της Σελήνης,
αγαπούσε να πάνε πάντα καλά άρωμα, "για χάρη του
κυρίες! "είπε, με μια ελαφρώς σπασμένη φωνή και σκίτσα
μια ελαφριά εξάρθρωση (γιατί, αν ο μύθος δεν ήταν ψέμα
όχι, ήταν, νεαρός άνδρας, ένας εξαιρετικός χορευτής).
Του άρεσε επίσης να ντυθεί με την έρευνα: τα παπούτσια
δύο χρωματιστά και διπλής όψης κοστούμια ήταν η κατάσχεσή του.
Με την ευκαιρία αυτή φορούσε ένα πλήρες κοστούμι
χλωμό πασχαλιά, κρέμα και παπούτσια από κεράσι, και είχε αποφασίσει
να τοποθετήσετε ένα λουλούδι, μια λευκή καμέλια, στη κουμπότρυπα
το αριστερό πέτο του σακάκι του, δεδομένου ότι φορούσε ακόμα,
στη κουμπότρυπα στο δεξί πέτο, τα διακριτικά της εταιρείας του,
ένα μικρό φεγγάρι με αρκετούς κρατήρες σε τρεις
διαστάσεις που περιβάλλουν μια σχηματική γιρλάντα του
τα τριαντάφυλλα και τις σκέψεις σαν ένα δακτυλιοειδές δαχτυλίδι. Το σύνθημα
του τμήματος του ήταν, πράγματι, "γύρω από το φεγγάρι
των τριαντάφυλλων ", ένα μήνυμα που αναφερόταν στις ημέρες εκείνες
μακριά από όπου ήταν οι ψυχιατρικές κλινικές
φυλακές, όπου οι άνθρωποι ήταν κλειδωμένοι σε κλωβούς
και υποβλήθηκαν σε θεραπεία με κρύα ντους. Το σύνθημα ήταν
τώρα γίνεται λίγο ξεπερασμένο αλλά κανένας
δεν θεώρησε απαραίτητο να το αλλάξει.
Φυσικά, το "φεγγάρι" των διακριτικών του κ. Αγκουανόπουλου
δεν ήταν πραγματικά η νύχτα "φεγγάρι" και, για αυτό το θέμα,
Ο κ. Αγκουανόπουλος σε καμία περίπτωση δεν ήταν ο διευθυντής του
λιγότερος δορυφόρος στροφή στον ουρανό. "Η Σελήνη"
ήταν απλά το φιλικό και ευχάριστο όνομα που έχουμε συνηθίσει
να δώσει, στην πόλη της Φλώρινας, αυτό που αλλού
λέμε "τρέλα", "αποξένωση" ή, πιο τεχνικά
πάλι, "ψυχική ασθένεια". Ο κ. Aguanópulos ήταν συνεπώς
ο Γενικός Διευθυντής του Δικτύου Ψυχιατρικών Ιδρυμάτων
της Φλώρινας, Τμήμα Αρμπορίας, Πολιτεία της
Goyanás, και εκείνη τη στιγμή κατευθυνόταν στο νοσοκομείο
Notre-Dame-de-la-Lune, μία από τις κλινικές υγείας
νοοτροπίες της πόλης.
Ο κ. Αγκουανόπουλος, ο οποίος δεν ήταν απόλυτος κύριος
σχεδόν τίποτα (οι κοινωνικές δεξιότητές του μειώθηκαν)
χορός χορού, σε ένα πολύ ηχηρό και κομψό ρεπερτόριο,
αν και περιορισμένη, από δώδεκα τύπους ευγένειας,
σε ένα ζευγάρι χόμπι και ένα αλάτι αλάτι), αποκαλύφθηκε,
από την άλλη πλευρά, ένας ειδικός οδηγός της velocipede. το
ήταν σε θέση να γυρίσει, να φρενάρει και ακόμη και να πηδήσει
το πεζοδρόμιο και στη συνέχεια πίσω στο πεζοδρόμιο χωρίς να έχει μόνο
πρέπει να αγγίξετε το τιμόνι. Πηγαίνετε στο
το velocipede ήταν μια από τις πολλές και ευχάριστες δραστηριότητες
νέους που ασκούσε ο κ. Αγκουανόπουλος
συνεχώς από την ηλικία των είκοσι ετών. Ήταν ο
άξιος πατέρας πέντε θυγατέρων, δύο από την πρώτη σύζυγό του Ίνις
Guillermina, και τρεις από την πιο πρόσφατη σύζυγό του,
Κα Claudilene. Μεταξύ των δύο, είχε ένα άλλο σύντομο
γάμος, χωρίς καταγωγή. Αυτός είναι ποιος ήταν, πολιτικός
τιμητική και προσωπικότητα της πόλης (η προτομή του
σκαλισμένο στο μάρμαρο κοσμεί μια θέση της αίθουσας του
Παγωτό από το δημαρχείο). Είχε ιδρύσει τρεις εφημερίδες, που δημοσιεύθηκαν
διάφορα βιβλία ποίησης και βιογραφία του πατέρα
Ο Ayuso, ο μεγάλος ιστορικός του Γκογιάν. Ήταν
Υπουργός της Δημοκρατίας τρεις φορές: Έργα
κατά τη διάρκεια δύο κοινοβουλευτικών περιόδων για το κόμμα
Ρεαλιστική Συνέχεια και Παρροσύνη, Τύπος και Επικοινωνία,
ένα νομοθετικό σώμα, για το σουρεαλιστικό κόμμα
Ανακαίνιση και τρόμος. Όπως ο πατέρας του και οι του
παππούς ήταν επίσης γενικός διοικητής της
το κράτος του Rosso αλλά, παρά τα πάντα, πάντα κρατούσε
το μυαλό μερικές από τις ρομαντικές ιδέες της νεολαίας του,
η ιδέα της εγκατάλειψης όλων και της εξόδου για να τρέξει τον κόσμο,
την ιδέα να φύγεις σε ένα νησί της Ωκεανίας και να ζήσεις εκεί
μια καλύβα που βλέπει στη θάλασσα. Και παρά τα πάντα, συνέχισε
για να μεταβείτε στη Βοιωσιά, μέσα από τους πολυσύχναστους δρόμους της Φλώρινας.

Ο κ. Aguanópulos άρεσε να οδηγεί απερίσκεπτα,
εισάγετε τους δρόμους στην απαγορευμένη κατεύθυνση, κόψτε το στο συντομότερο
πηδώντας τα πεζοδρόμια ή διασχίζοντας τους χώρους πρασίνου,
του άρεσε επίσης να αφήσει το κυλινδρικό κύλινδρο ακριβώς στην άκρη του
το δάπεδο, έτσι ώστε να μπορείτε να αγγίξετε το κεφάλι σας και
τα χέρια αναρριχητικά φυτά που κρέμονται από φυτευτές
από την Avenue de l'Oiseau-Phénix. Άφησε τα τιμόνια, βόσκουν
το φύλλωμα του χεριού, σχίζοντας ένα λουλούδι ή ένα
μεγάλα πράσινα φύλλα και λαμπερά στο δρόμο, την έφεραν μαζί της
η μύτη να την μυρίσω, ήταν εκστατική, έκλεισε τα μάτια της
Δεύτερον, πετάξτε το, βάλτε τα χέρια πίσω στο τιμόνι
για να αποφύγετε μια ηλικιωμένη γυναίκα που υποφέρει από τύφλωση χρώματος
που μπερδεύει πορτοκαλί και τυρκουάζ, ή α
κομψή κυρία που άνοιξε την πόρτα της
σπορ κουπέ σταθμευμένο σε διπλό αρχείο, άρχισε να σφυρίζει τον αέρα
Βόλγα Boatmen και αισθάνθηκε το βασιλιά του κόσμου.
"Mirmidón, είναι η προσωποποιημένη υγεία!" Είπε του
Ανώτερη Άμεση, Εξοχότητα του Υπουργού Υγείας
Δημόσια.
"Μπαμπά, μια μέρα θα σπάσεις το πρόσωπό σου!" Του είπε του
Την Ana Sofía, τη μικρότερη κόρη, η οποία ήταν και η αγαπημένη της.
"Μ Mirmidón, γιατί να μην πάρετε ένα αυτοκίνητο
επίσημη; "είπε η σύζυγός του Claudilene, που ανήκε
σε μια από τις παλαιότερες και πλουσιότερες οικογένειες του
Φλώρια. "Δεν βλέπετε ότι από αυτή τη στάση είναι αυτή
αποθαρρύνετε την αξιοπρέπεια του γραφείου σας; "
Μετά την ευρεία καμπύλη της Avenue de l'Oiseau-Phénix,
έφτασε στη γέφυρα Saint-Louis, γύρισε αριστερά, εισήλθε
στην άκρη Saint-Ange, μια από τις κύριες αρτηρίες του
γειτονιά της Siremá, και άρχισε να κατεβαίνει προς την κατεύθυνση
του ποταμού, αν και, όλα τα πράγματα που εξετάστηκαν, δεν ήταν
δεν είναι πλέον εκεί από το ποτάμι, αλλά από τη θάλασσα, το "fleuvemer", επίσης
όπως έγραψε ο ποιητής Hildebrando Cardoso
μεγάλη πατριωτική όντα Florianá. Χρυσή παλάμες
διακοσμημένα μπαλκόνια σφυρήλατου σιδήρου. Μεγάλα μαύρα πουλιά
που πετούσε πάνω από τις σοφίτες που στέφτηκαν το παλιό
το παλάτι του 18ου αιώνα της Siremá, η αρχαία συνοικία της
ποιητές και αποκρυφιστές της Φλώρινας.
Οι πόρτες της Notre-Dame-de-la-Lune είχαν πάντα
εντυπωσιασμένος, αυτή η διακοσμητική πέτρα, αυτά τα πλέγματα
από σφυρήλατο σίδερο, αυτό το αγιόκλημα στην άνθιση, αυτοί οι αετοί και αυτοί
ασβεστόλιθοι άγγελοι διαβρωμένοι από την υγρασία. Το νοσοκομείο ήταν
χτισμένο στις όχθες της Χρυσής Θάλασσας, στον απέραντο ποταμό του οποίου
οι εκβολές κόβουν την πόλη της Φλώρινας σε δύο. Ενώ έδεσε
το βαλσατίδιο σε ένα από τα σιδερένια δόρατα του πλέγματος,
Ο κ. Αγκουανόπουλος αναγνώρισε, με ένα μείγμα ευχαρίστησης και
της αηδίας, της μυρωδιάς του αλατιού, της υγρασίας, της λάσπης, της θερμότητας
και το βάλτο που προήλθε από τον ποταμό.
Ας, πώς θα ήθελε να πάει πίσω το ρεύμα του ποταμού,
χάνετε στις βόρειες συνοικίες, ακολουθήστε τις τεράστιες πλαγιές
που διείσδυσε τη ζούγκλα, διασχίζει μεταξύ των πλωτών νησιών,
caimans και ροζ δελφίνια, για να φτάσει τελικά το
Η χώρα του Αμαζονίου, ήδη στη μέση της Terra incognita!
Πρέπει να πούμε ότι ο Αγουανόπουλος, που δεν είχε ποτέ
ταξίδεψε, αγαπούσε να ονειρευτεί μεγάλες εξωτικές διαδρομές μέσα
χαμένες και ανεξερεύνητες θέσεις. Αδύνατα ταξίδια, καλά
σίγουρα, ταξίδια που δεν θα συνειδητοποιούν πια, τώρα.

Αδελφές και γιατροί περιμένουν στο δροσερό
από τον προθάλαμο, μιλώντας με χαμηλή φωνή από την τελευταία
σκάνδαλο του Τύπου, έκπληκτος που τον είδε να παρουσιάσει τον εαυτό του
χωρίς οδηγό, χωρίς γραμματέα, χωρίς συνοδεία. μετά
χαιρετισμούς, και όχι χωρίς να του προσέφερε
ένα μικρό φλιτζάνι καφέ, τον οδήγησαν από τον προθάλαμο,
στον κεντρικό κήπο του σπιτιού υγείας και στη συνέχεια, μέσω
ροδόδεντρα, φίκους και φανταστικούς, μέχρι
ένα τεράστιο δέντρο ιβίσκου, κάτω από το μεγάλο
ροζ λουλούδια των οποίων ήταν α αγόρι πολύ νέος,
ξανθιά, με μια όμορφη, θλιβερή εμφάνιση. Καθόταν σε πάγκο
πέτρα, ένα πόδι λυγισμένο κάτω από το σώμα. ο αγόρι ήταν στο
συζητώντας με ένα άλλο από τα συμβαλλόμενα μέρη, α
νεαρή γυναίκα με μακριά κόκκινα πλεξούδες που όταν αυτή
ζει η ομάδα των αδελφών και των ιατρών ντυμένων με μανίκια
οι λευκές γυναίκες προωθούνται προς αυτούς με αργή μεγαλοσύνη και
πάρα πολλά χαμόγελα, αποφάσισαν να εξαφανιστούν διακριτικά.
ο αγόρι τα κοίταξε έκπληκτα και καταλαβαίνοντας αυτό
ήταν σε αυτόν που ήθελαν να μιλήσουν, σηκώθηκε από τον πάγκο.
"Εδώ είναι το αγόρι, "Είπε η αδελφή Bactriana,
πλησιάζοντας τον νεαρό και τον παίρνοντας με αγάπη
από τον ώμο. "Κοίτα, αγόρι μου, αυτός ο κύριος
τόσο σημαντικό έχει έρθει εδώ να κάνει
γνώσης. Αυτή είναι η αριστεία του, ο κ. Aguanópulos.
; Είναι μια πραγματική τιμή ", λέει ο αγόρι, φορώντας
με το χέρι στην καρδιά του και με ελαφριά κλίση.
Φορούσε το ρυθμιστικό φόρεμα της Σελήνης, μια μπλούζα
γκρι, μπλε βαμβακερά παντελόνια και αθλητικά πάνινα παπούτσια καμβά
και τις σόλες σχοινιού, αλλά είχε κάτι λεπτό
και από μια απόσταση, ένα είδος πριγκίπισσας κομψότητας.
"Λοιπόν, καλά", είπε ο κ. Αγουανόπουλος.
ευχαριστημένος. Πώς αντιμετωπίζετε τις αδελφές, σας αντιμετωπίζουν
καλό;
; Πολύ καλό, κύριε, "είπε ο νεαρός. Είναι
τόσο καλοί που σχεδόν σε κάνουν να θέλεις να είσαι τρελός
για καλό "
Ο κ. Aguanópulos δεν έδειξε καμία αντίδραση. Ήταν
περισσότερο από συνηθισμένο να ασχολείται με ψυχικά ασθενείς
μιας λαμπρής νοημοσύνης, ανόητοι να δεσμεύσουν ποιοι ήταν
είναι σε θέση να μιλήσει με εκπληκτική διαύγεια και νόημα
καταστροφική ειρωνεία.
"Οι αδελφές μου λένε ότι έχετε μια εξαιρετική
μνήμη ", συνέχισε ο Αγουανόπουλος. Αυτό είναι, πολλά
περισσότερο από εξαιρετική, εξαιρετική.
; Εκπαιδεύομαι εδώ και πολλά χρόνια ", λέει
ο αγόρι.
"Τι θυμόταν;"
Aguanópulos, γυρίζοντας στους γιατρούς. Η λίστα των
όλα τα συμβαλλόμενα μέρη ...;
; Ήταν πολύ εντυπωσιακό, "λέει η αδελφή
Bactriana, ο οποίος ήταν πεθαμένος να μιλήσει, ο οποίος πρέπει να έχει
να προετοιμάσει την παρέμβασή του για μέρες, ίσως
εβδομάδες. "Όλα έγιναν με την ευκαιρία της επίσκεψης του
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη Notre-Dame-de-la-
Σελήνη.
; Μακάρι να είναι αυτός! αναφώνησε ο Αγκουανόπουλος, σηκώνοντας το
μάτια στον ουρανό.
; Οι υπηρεσίες ασφαλείας του Προέδρου έχουν
ζήτησε, Εξοχότητα, μια λίστα με τη διανομή του
με τα τραπέζια του τραπεζιού. Γνωρίστε, Εξοχότητα,
ότι έχουμε τετρακόσια ογδόντα έξι κατοίκους
και των δύο φύλων, που παίρνουν τα γεύματά τους σε δύο υπηρεσίες
και που καταλαμβάνουν πάντα τους ίδιους χώρους στο τραπεζαρία.
Η Σκιά της Λύρας Πουλιών
; Λοιπόν, "λέει ο Αγκουανόπουλος, περνώντας τα χέρια του
το στήθος του. Περιμέναμε το ζουμερό μέρος της ιστορίας.

"Δυστυχώς δεν είχαμε αυτό
λίστα διανομής. Δεν είμαι βέβαιος ότι έχει
ποτέ δεν υπήρχε. Δεν είμαστε υπερβολικά απαιτητικοί,
όσον αφορά τη διανομή θέσεων στο τραπεζαρία,
αν και μας αρέσει, όπως είναι κατανοητό, αυτό
ο καθένας μένει εκεί που επιλέγει.
; Πολύ κατανοητό.
; Τότε, Εξοχότητα, αυτός ο μικρός νέος άνθρωπος
κάνει την εμφάνισή της στην ιστορία. Ο Adénar, λέει
Κύριε, αυτό που μου είπε εκείνο το πρωί.
; Δεν είναι τίποτα, λέει ο αγόρι, καθαρίζοντας τον εαυτό του
απαλά το λαιμό. Είπα στην αδελφή ότι θυμήθηκα
από όπου βρισκόταν ο καθένας.
; Θυμήθηκες όλα τα μέρη; είπε
Ο κ. Αγουανόπουλος, ο οποίος τελικά είχε έρθει εκεί
να εκπλαγείτε. Χώροι τετρακόσια ογδόντα έξι
κατοίκους;
; Ναι, η κυριότητά σας! φώναξε η αδερφή, σε ένα τόνο
θριαμβευτική. Κάθε ένα! Και δεν έκανε λάθος
μόνο μία φορά! Σε μερικές ώρες, είχαμε το
λίστα ότι αυτοί οι κύριοι της προεδρικής ασφαλείας
ρωτήσαμε.
; Αλλά πώς είναι δυνατό αυτό;
; Δεν θυμάται μόνο εκεί που καθόταν
κάθε ένα από τα τετρακόσια ογδόντα έξι κατοίκους,
Seigneurie, στη συνέχεια παρενέβη ένας από τους γιατρούς, α
ο ηλικιωμένος άντρας που φαινόταν καλοπροαίρετος, θυμήθηκε επίσης ακριβώς
τα πρώτα ονόματα και τα τέσσερα τελευταία ονόματα όλων,
τους αριθμούς δωματίων και υπηρεσιών τους κατά τη διάρκεια των οποίων ο καθένας
έφαγε ...
; Η Παναγία η Αιγύπτιος! "αναρωτήθηκε ξανά
Κ. Αγουανόπουλος. Στη συνέχεια, απευθυνθείτε στον νεαρό
τον άνθρωπο, ο οποίος τις κοίταζε με μια μικρή έκφραση
έκπληξη, συνέχισε: "Αλλά πες μου, γιο μου, πρέπει
έχουν πολύ ειδικά συστήματα μνημονικών ...
Πώς το κάνεις;
; Δεν είναι δύσκολο, λέει ο αγόρι. Είναι εφικτό
από οποιονδήποτε.
; Το πιο απίστευτο της υπόθεσης, παρενέβη ένα από τα πιο
νέοι από τους γιατρούς, είναι, ας μην ξεχνάμε, ότι αυτό το τεράστιο
επίδειξη υπερδιήθησης μνήμης
προέρχεται από ένα πρόσωπο που πάσχει, ακριβώς, από ένα
επίθεση αμνησίας πολύ οξεία. "
Η αδελφή άφησε μια από τις δυνατές κραυγές της.
"Αμνησία" αναφώνησε ο Αγκουανόπουλος.
περισσότερη μνήμη από ό, τι συγκεντρώθηκε ο Γκοιανάς πάσχει από αμνησία;
; Αυτή είναι μια περίπτωση που αψηφεί ανοιχτά και εμπρός
όλα όσα γνωρίζουμε για την ιατρική επιστήμη,
συνέχισε ο νεαρός γιατρός, παραμονεύοντας
τα φρύδια. Όταν τον βρήκαμε περιπλάνηση
στο δάσος, εδώ είναι δύο μήνες τώρα, το αγόρι
είχε ξεχάσει τη δική του γλώσσα. Μέχρι σήμερα, αυτός
δεν είναι καν ικανός να θυμηθεί τους γονείς του, αλλά
μπορεί να απομνημονεύσει τα ονόματα περίπου 500 ατόμων
και τους τόπους που καταλαμβάνουν σε ένα
τεράστια τράπεζα ...
; Αυτό είναι πιθανώς μια πολύ ειδική περίπτωση, λέει
Aguanópulos, χαμογελώντας πολύ ανοιχτά, τον αέρα του
κάποιος που αισθάνεται πολύ ικανοποιημένος. τι αγόρι μοναδικό!
Ποιο είναι το όνομά σου, ο γιος μου;
; Adénar ", λέει ο αγόρι.
«Φτωχό παιδί», είπε η αδελφή Λαβινία, «δεν θυμάται
τίποτα.
; Αμνησία και μνημονικά όλοι μαζί! αναφώνησε
Aguanópulos. Τι υπέροχο τίτλο εφημερίδας! "

Γιώργος Σαμπάνης - Πίσω | Official Video Clip (Ενδέχεται 2024)