Ένας επιθετικός κόσμος
Η Brigitte μαθαίνει να φέρει το κρύο που παγώνει το αίμα της, την πείνα, τη βρωμιά, για να ξεπεράσει το φόβο της και την επιθετικότητα των άλλων άστεγων. "Ήταν σχεδόν χειρότερο από το σπίτι, έτσι ώστε η βία να είναι συνεχώς παρούσα." Για να προστατευθεί, κάνει μια κακή σκέψη να μην πέσει σε αλκοολισμό και ναρκωτικά. «Όταν μια γυναίκα πίνει, οι άνδρες την κάνουν ό, τι θέλουν, είναι τρομερό, πηγαίνει από το χέρι στο χέρι, αλλά είναι τόσο δελεαστικό να παραιτηθεί». Ειδικά για τον Brigitte, ποιος η αρχή πέφτει στους κακούς συνομιλητές, και συγκεκριμένα σε αυτόν τον απάνθρωπο κοινωνικό βοηθό, ανίκανο να τον πει για την έβδομη φορά την ιστορία του, να παρέχει όλα τα είδη των διοικητικών εγγράφων, ενώ γνωρίζει ότι δεν έχει τίποτα περισσότερο. "Πρέπει να τρέχετε από το ένα άκρο της πόλης στο άλλο, είναι εξάντλησης ειδικά όταν δεν κοιμάστε και είστε πεινασμένοι".
