Όντας πατέρας σήμερα
Για την ευτυχία των πατέρων
Όλοι οι μπαμπάδες που μας πήραν συνέντευξη μας είπαν πόσο ευτυχείς είναι να έχουμε παιδιά, παρά τους περιορισμούς και τις ανησυχίες. Ο Eric, μπαμπάς τριών μικρών κοριτσιών, μαρτυρεί για την έκπληξή του: "να δώσουμε ζωή είναι η αρχή της αιωνιότητας, φέρνουμε μια γενετική κληρονομιά, βρίσκουμε ένα μέρος του εαυτού μας και του συνεργάτη του παιδί. Υπάρχει κάτι πολύ περίεργο να παρατηρήσετε όλα αυτά που μεταδίδει παρά τον εαυτό του "
Όλοι παραδέχονται επίσης ότι η ζωή τους έχει υιοθετήσει μια νέα διάσταση, "όλα είναι πιο δυνατά, χαρές και θλίψεις, είμαστε πιο ανήσυχοι, αλλά και πιο ευτυχισμένοι". Ίδια ιστορία για τον Pierre, μπαμπά των δύο εφήβων: "Η ζωή έχει πολύ μεγαλύτερο πάχος, ακόμα κι αν καθημερινά, οι ανησυχίες δεν λείπουν. παιδιά με κάνει να αποκαλύψω το καλύτερο μέρος του εαυτού μου. "
Η αξία του παραδείγματος
"Είναι σαφές ότι με παιδιάδεν μπορείτε να πείτε ούτε να κάνετε τίποτα, επειδή είναι σαν τα σφουγγάρια, απορροφούν τα πάντα! "
Όλοι το επιβεβαιώνουν, η συμπεριφορά τους έχει αλλάξει από τότε που είναι πατέρες. "Είμαι αρκετά νευρικός, προσπαθώ να είμαι υπομονετικός για να τους δείξω το παράδειγμα", λέει ο Eric. Πολλοί παραδέχονται ότι έχουν αλλάξει την οδήγηση τους παιδιά οδηγώ, η ταχύτητα μου μειώνεται. Δεν παίρνω καμία πιθανότητα και αποφεύγω να προσβάλω άλλους οδηγούς ", λέει ο Grégoire.
Το παράδειγμα φαίνεται προφανές σε εκείνους τους μπαμπάδες που αρνούνται την εκπαίδευση με τον τρόπο του "κάνουμε ό, τι λέω, όχι αυτό που κάνω." Δεν είναι πάντα εύκολο ακόμα να είναι άψογο, όπως αποδεικνύει ο Louis, ο οποίος μετά τη διακοπή για να καπνίσει, μόλις μυστικό από τον 4χρονο γιο του, από φόβο μήπως τον απογοητεύσει.
Ο ρόλος του πατέρα
Σήμερα, πατέρες μπορούν να αντέξουν οικονομικά να είναι πιο αυθεντικά στη σχέση τους με τους παιδιά, και η πανίσχυρη και μακρινή φιγούρα της πατρικής οικογένειας είχε την ημέρα της. Η Αρχή δεν είναι πλέον ο αποκλειστικός τομέας του πατέρας, και αγκαλιάζει αυτό της μητέρας.
Εάν μπορούμε να θεωρήσουμε την πατρότητα ως μια "σεξουαλική" αναφορά στη μητέρα, αυτό το όραμα παραμένει πολύ μειωτικό, αλλά όχι άχρηστο για την κατασκευή τουπαιδί.
"Είμαι έκπληκτος για το πόσο παιδιά πολύ νωρίς συνειδητοποιούν τη διαφορά των φύλων. Μου φαίνεται ότι οι κόρες μου έδειξαν το καινούριο τους φόρεμα, ακόμη και σε ηλικία 2 ετών, να υπογράψουν ότι με τοποθετούν καλά ως άντρας! ", συμφωνεί ο Eric διασκεδάζει.
Στην πράξη, οι ρόλοι φαίνεται όλο και λιγότερο καθορισμένοι, παρόλο που σήμερα η μητέρα ξοδεύει περισσότερο χρόνο στο σπίτι. "Εκτός από το Σαββατοκύριακο, είμαι λιγότερο παρόν," λέει ο Matthew, "και όπως τους βλέπω λιγότερο συχνά, δεν θέλω να περιορίσω την εξουσία, παίρνω πολλά μαζί τους και τους διαβάζω ιστορίες. Προσπαθώ να τα ανοίξω στο εξωτερικό. "
Στην πραγματικότητα, είναι σαφές ότι είναι επίσης σε σχέση με τη μητέρα ότι το πατέρας είναι χτισμένο. Αν το πατέρας αποκλείεται από τη μητέρα, ή αντιστρόφως, το αποτέλεσμα είναι επιζήμιο για τοπαιδί.
Και ο Eric προσθέτει: «Ορίζω τον εαυτό μου καλύτερα χάρη στη γυναίκα μου, αισθάνομαι πατέρας γιατί με ενθαρρύνει να καταλάβω ένα μέρος και ότι οι κόρες μου ζητούν την παρουσία μου. Το βράδυ, δεν βγαίνω στο γραφείο επειδή θέλω να συμμετάσχω στην οικογενειακή ζωή και με 3 παιδιάη γυναίκα μου χρειάζεται την υποστήριξή μου. "
