Η κακοποίηση παιδιών, μιλάμε για τη Γαλλία 5
Η κατάχρηση στη Γαλλία είναι πράγματι κακώς αναγνωρισμένη, κακή υποστήριξη και παραμένει θέμα ταμπού. Υπάρχουν επίσης ανικανότητες και δυσλειτουργίες σε όλα τα επίπεδα. Η κακομεταχείριση παιδιών, ξυλοδαρμένων, στερημένων φροντίδων ή θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης είναι πάντα η αιτία των οικογενειακών δράσεων. Αυτά τα δράματα θέτουν πολλές ερωτήσεις. Πώς να διαγνώσετε κατάχρηση; Πώς να φροντίζετε αυτά τα παιδιά σε κίνδυνο; Γιατί οι κοινωνικές υπηρεσίες και η δικαιοσύνη δεν καταφέρνουν πάντοτε να σώζουν αυτά τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί, όπως στην περίπτωση του Enzo.
Από το θάνατο του Enzo (2 ετών), ο Σαλίμ, ο πατέρας του, θέλει να καταλάβει. Καταλάβετε γιατί, παρά την υποψία κακοποίησης που αναφέρθηκε στον εισαγγελέα από τον παιδίατρο που τον εξέτασε και τις δέκα ημέρες της νοσηλείας του, ο γιος επέστρεψε στη μητέρα του. Θέλει να καταλάβει γιατί κανείς δεν κατάφερε να τον προστατεύσει από τα θανάσιμα χτυπήματα ενός πατέρα-σε-δικαίου, σκύλος-χειριστής, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να «εκπαιδεύσει» τον ίδιο σαν τα ζώα του: «Κατηγορώ την πρώην φίλη μου που ας πεθάνει αργά και δεν είπε τίποτα, λέει ο Σαλίμ, θέλω πολλή δικαιοσύνη που δεν ξέρει να προστατεύει το γιο μου, γιατί ήταν καθήκον του. Έχω μια αίσθηση θυμού ενάντια σε όλους εκείνοι που είδαν τον Enzo λυπημένο, δυστυχισμένο και που δεν έκαναν τίποτα ». Αλλά Enzo δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση, υπήρχε επίσης .... Bastien, Μαρίνα, Lorenzo ...
Η διάγνωση της παιδικής κακοποίησης είναι πολύπλοκο έργο για διάφορους λόγους, σύμφωνα με την Caroline Rey-Salmon, παιδο-ιατροδικαστική παθολόγο και επικεφαλής της ιατροδικαστικής μονάδας στο Hôtel Dieu (AP-HP). Πρώτα απ 'όλα επειδή λείπουν οι λέξεις για να πει κανείς ότι υποφέρει. Στη συνέχεια, επειδή αποκρυπτογραφεί ύποπτες αλλοιώσεις "απαιτεί εμπειρογνωμοσύνη που κατέχουν λίγοι γιατροί στη Γαλλία". Αν τώρα η παρατήρηση ενός συνδρόμου "μωρό τα δευτερεύοντα αποτελέσματα που μπορεί να είναι δραματικά, υποχρεώνει τον ιατρό να διαβιβάσει μια έκθεση στη δικαιοσύνη, όλα τα μικρά παιδιά που έρχονται στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης από έναν πανικοβλημένο γονέα δεν είναι, μακριά από εκεί, αναγνωρισμένα ως πιθανά θύματα.
Σήμερα, οι δημόσιες αρχές παραμένουν ανίσχυρες
Γιατί; Επειδή η υποψία του ιατρικού προσωπικού ή των ειδικών που είναι υπεύθυνοι για την προστασία των μικρών παιδική ηλικία περάσει μετά από το λόγο των γονέων. Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν! Αυτό είναι τουλάχιστον η γνώμη του Martine Brousse, γενικού αντιπροσώπου της ένωσης Η φωνή του παιδιού: "Κρατάμε τα παιδιά στα σπίτια τους. οικογένεια στο όνομα του δεσμού αίματος. (...) Αυτό που ζητά η φωνή του παιδιού είναι ότι σεβόμαστε τους γονείς αλλά ότι όταν υπάρχει αμφιβολία, όταν υπάρχει κατάχρηση, δίνεται προτεραιότητα στο παιδί Επιπλέον, το δικαστικό χρονοδιάγραμμα είναι αργό να ξεκινήσει και τα μέσα που μεταφέρονται στους κοινωνικούς ή επαγγελματίες εργαζόμενους λείπουν. Οι επαγγελματίες που συνέντευξη από τη Marie Bonhommet δεν κρύβουν τις προσδοκίες τους από την κινητοποίηση όλων των φορέων. επίπεδο οργάνωση της προστασίας τουπαιδική ηλικία δίνοντας μεγαλύτερη ευθύνη στις υπηρεσίες κοινωνικών υπηρεσιών. Ο νόμος του Μαρτίου 2007 είναι επίσης καθυστερημένος. Ωστόσο, το κονδύλι των 150 εκατομμυρίων ευρώ που έχει προγραμματιστεί για την εφαρμογή του δεν έχει ακόμη κυκλοφορήσει.
Παιδική κακοποίηση, τι είναι;
Η κατάχρηση είναι όταν το παιδί είναι θύμα απειλών, εκφοβισμών και / ή βίαιων αλληλεπιδράσεων σωματικής, ψυχικής, κοινωνικής ή σεξουαλικής φύσης. Όταν μιλάμε για κακοποίηση, σκεφτόμαστε τη σωματική βία που είναι εύκολο να εντοπιστεί αφού αφήνει ίχνη στο σώμα του παιδιού (μώλωπες, εγκαύματα ή γρατζουνιές, κοψίματα ή πληγές πολύ συχνές, ίχνη ανεξήγητων χτυπημάτων, πολλαπλά κατάγματα , δαγκώματα και ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός). Υπάρχουν όμως και άλλοι. Η κατάχρηση είναι επίσης:
- έλλειψη τροφής (απώλεια βάρους, νευρική ανορεξία ...), υγιεινή και φροντίδα,
- λεκτική επιθετικότητα και ταπείνωση,
-σεξουαλική κακοποίηση, πολύ σκληρή για ένα παιδί. Είναι μια αφόρητη σωματική επίθεση. Επιπλέον, ο κίνδυνος σοβαρών ψυχικών διαταραχών, αυτοκτονιών, κατάθλιψης είναι σημαντικός για τα παιδιά που έχουν σεξουαλική κακοποίηση.
Παιδική κακοποίηση: Γνωρίζουμε πραγματικά τον αριθμό των θυμάτων;
Γνωρίζουμε ότι μια γυναίκα πεθαίνει κάθε δύο ημέρες κάτω από τα χτυπήματα του συζύγου της, αλλά δεν υπάρχουν πραγματικά αριθμοί σχετικά με την κακοποίηση παιδιών. Το 2006, εκτιμάται ότι 19.000 παιδιά κακοποιούνται κάθε χρόνο. Η εθνική τάξη των ιατρών ανέφερε επίσης στην ιστοσελίδα της ότι η κατάχρηση θα πλήξει μεταξύ 40.000 και 50.000 ανηλίκων και θα είναι υπεύθυνος για το θάνατο 700 έως 800 ανήλικων ετησίως.
Η κακοποίηση παιδιών δεν είναι πάντοτε ορατή
Τα θύματα, συχνά πολύ μικρά, δεν γνωρίζουν τη ζημία που προκλήθηκε. Μερικοί ηλικιωμένοι μερικές φορές αισθάνονται υπεύθυνοι και ένοχοι για την κατάσταση. Τα θύματα, συχνά κακοποιημένα από συγγενή, δεν θέλουν να τα καταγγείλουν. Ο επιτιθέμενος έχει έτσι ένα στραγγαλισμό στο παιδί. Αλλά οι συνέπειες της κατάχρησης μπορεί να διαρκέσουν μια ζωή όταν το παιδί επιβιώνει την κακοποίηση.
