Καπνίζει, όχι εγώ: πώς να ζήσω με τον εθισμό του μισού μου;
Αέρα!
Ακριβώς πίσω στο σπίτι, δεν χρειάζεται να ρωτάτε αν ο άνθρωπος σας είναι εκεί ... Το σαλόνι σβήνει το τσιγάρο, το τασάκι της κουζίνας είναι γεμάτο, χαιρετίζεστε στο δωμάτιό σας από ένα σύννεφο καπνού. Μια μοναδική επιθυμία: να βγείτε έξω, να σας αερίζω, για να απαλλαγείτε από εκείνη την καταραμένη μυρωδιά πίσσας που πηγαίνει στο κεφάλι σας!
Αντί να υποβάλλονται ή να μην ξοδεύετε τη ζωή σας, αποκλείστε τους κανόνες. Η ζωή για δύο απαιτεί προσαρμογές, ειδικά στην περίπτωσή σας. Δημιουργήστε χώρους καπνίσματος και μη καπνίσματος στο σπίτι. Για παράδειγμα, απαγορεύστε τον να μολύνει την κουζίνα και την κρεβατοκάμαρα. Αν θέλει να καπνίσει, έχει το σαλόνι, το μπαλκόνι ή ακόμα καλύτερα: το δρόμο. Ίδιο στο αυτοκίνητο: όταν βρίσκεστε εκεί, μπορεί να απέχει.
Ο καθένας πρέπει να προβεί σε παραχωρήσεις, να βάλει κάποιους στο δικό τους: μην ξοδεύετε τη ζωή σας κάνοντας τους να αισθάνονται ένοχοι. Σίγουρα, η κακή συνήθεια των σουβλιών σου κοστίζει πολύ, το "βρωμάει" το καπνός μόνιμα, τρελαίνεται όταν το πακέτο του είναι άδειο. Αλλά μην τον κρίνετε πολύ γρήγορα! Σίγουρα δεν είναι θέμα ασθένεια, αλλά ένας εθισμός, που είναι δύσκολο να ελεγχθεί. Δείξτε στον εαυτό σας την κατανόηση, σε αντάλλαγμα, θα αποφύγει να μετατρέψει τη φωλιά σας σε ένα γιγάντιο τασάκι.
Όταν η υγεία ανεβαίνει στον καπνό ...
Το κάπνισμα δεν επηρεάζει μόνο την άνεσή σας. Σας θέτει σε κίνδυνο την υγεία σας και αυτή του ανθρώπου σας! Και αυτό, αναπόφευκτα, δυσκολεύεστε να το δεχτείτε. Πώς μπορεί να θέσει σε συνεννόηση και τους δυο σας σε κίνδυνο, έτσι; Ένα προσδόκιμο ζωής μειωμένο κατά είκοσι χρόνια, ο κίνδυνος αλίευσης όλων των ειδών καρκίνων κ.λπ. Είναι πέρα από σας, εσείς μάλιστα σκεφτείτε σπάσιμο...
Αλλά αντί να του δίνουμε συνεχώς τελεσίματα ("εμένα ή το τσιγάρο"), ενημερώστε ότι αν θέλει να σταματήσει, είστε εδώ για να τον βοηθήσετε. Αν είναι ακόμη πολύ νωρίς, αλλά σέβεται τους κανόνες της καθημερινότητας και δεν φυτέυει συστηματικά το τσιγάρο κάτω από τη μύτη, να είστε υπομονετικοί. Το κλικ σίγουρα θα συμβεί.
Η απαλλαγή από έναν εθισμό δεν είναι παιχνίδι παιδιού: κάνουμε τα πάντα για να το διευκολύνουμε.
Aurélie, ένας παθητικός καπνιστής για τριάντα χρόνια
"Ξεκίνησε με τους γονείς μου, ο πατέρας μου και η μητέρα μου χρησιμοποίησαν κατά μέσο όρο δύο πακέτα τσιγάρων την ημέρα και όταν ήμουν μικρό παιδί καπνίζονταν παντού: στο δωμάτιό μου, στο αυτοκίνητο, στο μπάνιο την εποχή της μπάνιο, κλπ .. Σχεδόν όλες οι φωτογραφίες της εποχής, έχουν το τσιγάρο στο στόμα. Οι δύο μεγάλοι αδελφοί μου άρχισαν να καπνίζουν γύρω στις 15. Πάντα μου αρνήθηκε να με αφήσει να σύρνω εκεί, ο καπνός με απογοητεύσει.
Αλλά προφανώς, έπρεπε να βρω έναν καπνιστή ... Με τον Ludovic, ο αρραβωνιαστικός μου, είναι επαναστατικός. Ξυπνήστε, πρωινό, καπνός στο αυτοκίνητο, πηγαίνετε στη δουλειά, κλπ. Και μπορώ να σας πω ότι δεν τους βρήκα με ευχαρίστηση, αυτά! Λίγο πιο πίσσα και σκουπίδια στους πνεύμονες μου, αυτό ακριβώς χρειαζόμουν! (Irony.) Ο Λούντστοβιτς προειδοποιείται: θα πρέπει να μειώσει την κατανάλωση τσιγάρων όταν έχουμε παιδιά. Δεν θα ξαναζήσουν αυτό που έζησα ... "
