Το άγχος στα παιδιά: πώς να το εξηγήσω; Ο υπεύθυνος;
Sylvie Sarzaud, πρώην καθηγητής της σχολεία και σήμερα σοφρολόγος στο Morbihan, έγραψε ένα βιβλίο "Βοηθάω το παιδί μου να ξεπεράσει το άγχος" (Εκδόσεις Eyrolles). Συμφώνησε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.
Τα παιδιά είναι όλο και πιο άγχος. Πώς το εξηγείς αυτό;
Τα παιδιά και οι ενήλικες μοιάζουν σήμερα όλο και πιο έντονα. Οι συνθήκες διαβίωσής μας είναι πιθανώς υπεύθυνες. Η καθημερινή μας ζωή επιβάλλει δύσκολες τιμές, τις οποίες δεν διαφεύγουν τα παιδιά. Προσθέστε σε αυτό το βάρος μιας κοινωνίας όπου οι αξίες της αμοιβαίας βοήθειας, της ακρόασης και της οικογενειακής υποστήριξης χάθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες.
Η υλική μας άνεση βελτιώθηκε σημαντικά εις βάρος αυτών των άλλων αξιών. Ο αγώνας ενάντια στον χρόνο, η συνεχής πίεση να είναι πάντα πιο ισχυρή, να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των ατόμων: την προσοχή που δίνουμε και παίρνουμε, την αυτοπεποίθηση και την άλλη, την ευχαρίστηση να συνειδητοποιήσουμε αυτό που μας κρατά πολύ αγαπητό ... Γονείς και παιδιά εξελίσσονται σε αυτή την κοινωνία, η οποία έχει βάλει έντονη πίεση σε αυτά από πολύ νεαρή ηλικία. Εκπαίδευση, αν είναι σχολείο οικογένεια, ενδιαφέρεται περισσότερο για να κάνει καλά από την ευημερία.
Στη σημερινή κοινωνία, τι θα τονίσει περισσότερο ένα παιδί, α νεαρός ?
Πρώτον, πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ της πίεσης του σημείου και του μόνιμου στρες. Η πρώτη είναι η συνέπεια εξωτερικών γεγονότων στα οποία το παιδί ή το παιδίνεαρός, αγωνίζεται να προσαρμόσει: την άφιξη ενός μωρό στο οικογένεια, διαχωρισμός των γονέων, κίνηση, αλλαγή τουσχολείο, το θάνατο ενός αγαπημένου ... Τα παιδιά στιγμιαίως αποσταθεροποιούνται από τις περιστάσεις. Ανάλογα με την προσωπικότητά τους και το περιβάλλον στο οποίο εξελίσσονται, θα πάρουν περισσότερο ή λιγότερο χρόνο για να αποκατασταθούν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το άγχος αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και αναπτύσσεται, τροφοδοτείται από κακές συνήθειες ζωής που μπορούν να οδηγήσουν το παιδί σε εξάντληση ...: όταν οι εξωτερικές αιτίες που αναφέρονται παραπάνω πολλαπλασιάζονται, όταν το παιδί πλημμυρίζεται στο πρόβλημα του χωρίς να μπορεί να βρει την απάντηση που του ταιριάζει. Εάν δεν υποστηρίζεται από ενήλικες, το παιδί είναι απίθανο να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μόνο του.
Τέλος, το άγχος έρχεται μερικές φορές από μια κακή εικόνα του εαυτού, που συνδέεται με τις κακές συνήθειες συμπεριφοράς που ενισχύουν τις αρνητικές αντιλήψεις. Πάρτε για παράδειγμα το ανήσυχο παιδί που τονίζεται στις παραμονές των αξιολογήσεων: δεν του έχει εμπιστοσύνη, νομίζει ότι δεν θα περάσει, κοιμάται άσχημα, πανικοβληθεί κατά τον έλεγχο, χάνει τις ιδέες του και. .. παίρνει έναν κακό βαθμό. Το αποτέλεσμα ενισχύει τις πεποιθήσεις του στην ανικανότητά του. Είναι ένας φαύλος κύκλος!
Μπορεί ένα παιδί στο νηπιαγωγείο να τονιστεί;
Κανείς δεν είναι ασφαλής από το άγχος ... Η είσοδος στοσχολείο μπορεί να αποτελέσει πηγή μεγάλης δυσφορίας για κάποιους, ειδικά για εκείνους που δεν έχουν αφήσει ποτέ το στήθος πριν από την πρώτη σχολική χρονιά τους! οσχολείο είναι ένας χώρος κοινωνικοποίησης, όπου το παιδί αντιμετωπίζει τις πρώτες σχετικές παγίδες του: να δανείσει, να μοιραστεί, να διαπραγματευτεί ...
Στις τάξεις των νηπιαγωγείων, τα παιδιά μαθαίνουν να ζουν μαζί και αυτό δεν είναι πάντα ομαλό. Για παράδειγμα, ο φόβος να σας ενοχλήσει ή να σκοντάψει κατά τη διάρκεια της εσοχής μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί να υποχωρήσει. Αντίστροφα, ένα παιδί που είναι πολύ σίγουρος για τον εαυτό του μπορεί να νιώθει απογοητευμένος από το γεγονός ότι δεν μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του στην ομάδα. Αυτές οι καταστάσεις, απαραίτητες για την εξέλιξη του καθενός, γίνονται πηγή άγχους αν ζουν με υπερβολική ένταση.
Προσέξτε να μην συγχέετε το νηπιαγωγείο με μια προπαρασκευαστική τάξη ... Μερικοί γονείς ασκούν μεγάλη πίεση στα παιδιά τους από το μικρό τμήμα. Είναι φυσιολογικό να είσαι απαιτητικός και προσεκτικός στην συμπεριφορά στην τάξη, χωρίς να στοιχηματίζεις στην απόδοση ...
